บทส่งท้าย

ในการเรียนวิชานี้ ตั้งแต่ครั้งแรกจนครั้งสุดท้าย ทำให้ได้เรียนรู้เรื่องราวใหม่มากมาย เรื่องที่ไม่เคยรู้ เรื่องที่ไม่ได้สนใจมาก่อนแต่เมื่อได้ฟังการบรรยายแล้วเกิดความสนใจ เกิดมุมมองแนวคิด ทัศนคติใหม่ๆ และได้นำกลับไปคิด ไปค้นคว้าหาข้อมูลเพิ่มเติมในเรื่องที่สนใจ


การเรียนวิชานี้ เหมือนกับเป็นการเปิดมุมมองใหม่ๆที่มีต่องานศิลปะ สถาปัตยกรรมไทย ไม่ใช่แค่เรื่องที่เราได้เรียนจากการนั่งฟังการสอนในคาบเรียน ทฤษฏี การเขียนลายไทย แต่การได้ไปสัมผัส ศึกษา แลกเปลี่ยนทัศนคติความคิดเห็นนั้น ทำให้ได้อะไรนอกเหนือจากการนั่งฟังเลคเชอร์ในห้องอย่างวิชาอื่นๆที่เคยเรียนมา

ในปัจจุบัน ความเป็นไทยในมุมมองของฉัน อาจไม่ใช่เรื่องของลายไทย ความอ่อนช้อย  ศาสนา หรือ ความเป็นไทยดั่งในอดีต เพราะเนื่องจากกาลเวลา ยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลงไป วัฒนธรรมที่เปลี่ยนไป ความเป็นไทยในมุมมองของฉันจึงไม่ใช่แค่สิ่งนี้ แต่เป็นมุมองจากสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวฉัน ที่ฉันเข้าถึง สัมผัสได้ใช้ในชีวิตประจำวัน

นอกเหนือจากความเป็นไทยที่วิชานี้ต้องการจะบอกเล่าแล้ว ยังทำให้ได้เรียนรู้เรื่องอื่นๆด้วยเช่นกัน เช่นเรื่องของการบูรณะซ่อมแซมอาคารที่อาจส่งผลต่ออดีต ประวัติศาสตร์ มุมมองของคนภายนอก ความรู้สึกของผู้ที่เคยอยู่ในเหตุการณ์ของอาคารนั้นๆ สิ่งต่างๆเมื่อทำขึ้นมาแล้วย่อมมีผลที่ตามมา

 ในงานออกแบบจึงเป็นสิ่งที่สำคัญมาสำหรับนักออกแบบเรื่องการคำนึงของบริบท การพิจารณาตัดสินใจที่จะสร้างบางสิ่ง ทำลายบางอย่าง หรือ เก็บรักษาไว้ อาจไม่มีถูกผิด แต่เป็นเรื่องของมุมมองที่แตกต่างกันของแต่ละคน  แต่สิ่งที่เราออกแบบและต้องการจะสื่อให้คนเหล่านั้นเข้าใจในความตั้งใจ สิ่งนี้ถึงจะเป็นสิ่งที่ประสบความสำเร็จ